Wegwerp ABS-stick Nylon gevlokt neusuitstrijkje

De detectiesnelheid van nasopharynx-swabs en orofarynx-swabs is over het algemeen hetzelfde. Het eerste verschil is dat de bemonsteringsmethode verschilt van de bemonsteringslocatie. Voor nasopharynx-swabs is de eerste methode om de nasopharynx-swabs te gebruiken om de afscheiding van het neusslijmvliesoppervlak te nemen om het neusslijmvlies te detecteren. Het wattenstaafje wordt gebruikt om de keelmonsters door de keel op te sporen.
Bij de standaardoperatie zijn er geen verschillen tussen de twee methoden voor het verzamelen van monsters, namelijk de nasopharynx-swab en de oropharynx-swab. Ze zijn allemaal voor het verzamelen van de faryngeale kopie. Het verschil is dat de ene uit de neusholte komt en de andere uit de mond.
Bij het verzamelen van de monsters van de nasopharynx-swabs, komen swabs in de neusholte. Als de standaardoperatie weinig invloed heeft op de vorming van slijmvliezen, maar omdat de bemonsteringslocatie van de keelholte niet zichtbaar is, is de primaire ondersteuning de sensorische weerstand van de hand, dus de operator stelt hogere eisen en meer ongeordende dingen. Als de operatie niet wordt uitgevoerd, zal dit een zekere invloed hebben op de vorming van het neusslijmvlies, dus voor patiënten met sinusitis, allergische rhinitis, gebruik geen neusuitstrijkjes om de vorming van neusletsels te voorkomen. Voor de swabs kan de verzamelaar de plaats van monstername zien, maar deze kan misselijkheid, braken en andere reacties hebben. Omdat het gehalte aan farynxvirus wordt beïnvloed door voeding, drinkwater en slikacties, zal de detectiesnelheid van uitstrijkjes tot op zekere hoogte worden beïnvloed.

Toepassingen

Meer producten

Bedrijfsweergave

Certificeringen

Productielijn:

Verpakking & verzending

FAQ